Karabin Tantal, czyli polska produkcja, którą wciąż można zobaczyć w rejonach walk

Karabin Tantal, a właściwie karabinek wz. 88 Tantal to polska broń automatyczna opracowana w latach 80 XX wieku. Uzbrojenie to było wykorzystywane przez polską armię, jednak zakończenie produkcji w 1994 roku położyło kres tej broni. Nie znaczy to jednak, że karabin nie jest wykorzystywany do dzisiaj. Część uzbrojenia została bowiem sprzedana do Iraku, gdzie służy do dzisiaj w rejonach walk.

Konstrukcja karabinu Tantal

Karabinek wz. 88 Tantal to broń samoczynno-samopowtarzalna. Zasada jej działania bazuje na wykorzystaniu energii gazów prochowych, które odprowadzane są przez otwór umiejscowiony z boku lufy. Ryglowanie w tym przypadku odbywa się przez obrót zamka w lewo. Tantal został wyposażony w mechanizm spustowy z ogranicznikiem długości serii, dzięki czemu pozwala na strzelanie ogniem pojedynczym, ciągłym oraz seriami trzystrzałowymi. Przełącznik rodzaju ognia znajduje się po lewej stronie karabinu. Z prawej strony komory zamkowej umiejscowiona została natomiast oddzielna dźwignia bezpiecznika.

Broń wz. 88 Tantal posiada zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych, które pomieszczą od 30 do 45 nabojów w zależności od wybranego magazynku. Strzelanie do celu ułatwiają natomiast otwarte przyrządy celownicze, takie jak muszka i celownik krzywkowy ze szczerbiną z nastawami od 100 do 1000 metrów. W przypadku nastawy bojowej „S” ustawiana odległość to 440 metrów. Dodatkowo osprzęt celowniczy został wyposażony w trytowe źródła światła, które sprawdzają się podczas użytkowania broni w nocy. Metalowa kolba karabinu wz. 88 Tantal składa się na prawą stronę komory zamkowej. Co ciekawe, istnieje możliwość oddania strzału ze złożoną kolbą.

Krótka historia karabinu Tantal

Wprowadzenie do uzbrojenia Armii Radzieckiej karabinu AK-74 5,45 mm zachęciło do wymiany broni inne państwa Układu Warszawskiego. Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL) zrezygnowała jednak z wykupienia licencji na popularny karabin, rozpoczynając pracę nad własnym uzbrojeniem. Tak oto pojawiła się idea stworzenia nowego karabinu Tantal.

Prace nad wspomnianym karabinem zawieszono w drugiej połowie 1981 roku, by w roku 1985 powrócić do rozpoczętego projektu. W myśl nowych standardów masa karabinu nie mogła przekraczać 3,5 kg, a jego gabaryty nie powinny być większe od AKMS. Pierwszy prototyp karabinu wz. 81 pojawił się w 1986 r. Broń ta jednak nie zyskała uznania i nie została przyjęta do oficjalnego uzbrojenia, co wynikało ze zbyt dużych wymiarów broni ze złożoną kolbą oraz z braku możliwości podpięcia magazynku na amunicję 5,45 x 39 mm.

Dalsze prace nad karabinem Tantal wymagały więc przeprojektowania. Ponowne modyfikacje rozpoczęto w 1988 r., a po krótkich testach zadecydowano o uruchomieniu produkcji. Tantal został oficjalnie przyjęty do uzbrojenia w 1991 r. Nie oznaczało to jednak końca prac nad jego doskonaleniem. Zmieniona konstrukcja mechanizmu uderzeniowego, nowe łoże, czy skrócona wersja broni to jedynie część wykonanych modyfikacji. Finalnie w 1994 r. zadecydowano jednak o zastąpieniu amunicji 5,45 x 39 mm amunicją 5,56 x 45 mm NATO, co oznaczało zakończenie ery karabinu Tantal.

W czasach swojej świetności broń wykorzystywana była przez Polski Kontyngent Wojskowy na Wzgórzach Golan oraz w Libanie. Po wycofaniu uzbrojenie zostało zmagazynowane. Część broni trafiła do rąk cywilnych, a w 2004 roku 5 tys. sztuk wraz z amunicją sprzedano do Iraku. Tam karabin wykorzystywany jest w rejonach walk aż do dzisiaj.

Fotografia jest dostępna na licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.